vrijdag 15 april 2011

Projectplan 1

Ken je mensen

Idee
Iedereen die in de Piushaven komt dichter bij elkaar brengen door middel van beeld.

Analyse
's Nachts voelde ik dat de Piushaven gevaarlijk aanvoelt. In de soundscape die ik heb gemaakt voel je wanneer je vanuit de stad de natuur in komt een soort ontspanning; je voelt je meer op je gemak. Na theoretisch onderzoek van anderen kwam ik erachter dat de mensen in de buurten elkaar ook niet kennen, en besefte ik dat criminaliteit in een dorp vaak een stuk lager is omdat mensen elkaar kennen.
De Piushaven wordt een park, dus ik heb grote parken onderzocht, en ik kwam erachter dat een park meer is dan natuur. Er is van alles te doen en er is cultuur. Het zijn plekken om te ontspannen en tot rust te komen.

Beeldplan
Op het (straks) hoogste gebouw van het havengebied ga ik teksten en beelden laten zien van wie de inwoners van het gebied zijn en wat ze van elkaar vinden zonder dat ze elkaar kennen behalve dan wat ze op het beeld zien. Denk bij beelden aan de slaapkamer van een koppel of een tekening van kinderen hoe zij hun familie zien. Het wordt in ieder geval één thema waar alle beelden (tekst wordt ook een beeld) in passen.
Deze beelden zullen in de bovenste rand op het gebouw te zien zijn, rondom op het hele gebouw. Dit betekent dat vier beamers op de vier zijden van het gebouw beamen. Het idee erachter is dat iedereen kan zien dat daar (in het havengebied) dat soort mensen wonen.








Commentaar
Jan Grolleman:
  • Over het thema: Je moet je goed inleven, wat is interessant? Ook als beeld. Ik weet niks, van dat hele project en ik loop daar langs. En ik zie daar plotseling dingen na elkaar verschijnen die wel verwantschap met elkaar hebben, maar uit hele verschillende bronnen komen. Dat is interessant. 
  • Over het feit dat ik op het straks hoogste gebouw van de haven wil beamen (die staat er nog niet): Je hebt sterke beamers nodig. Er zijn ontzettend veel mogelijkheden, maar wat gaat weer te ver? En we hebben de vorige keer ook met gewone beamers gebeamd.
  • Volgens mij kan het heel goed. Wat je zou moeten doen is inzoomen. Wat is als beeld interessant? Niet alleen als intermediar, dus dat mensen daardoor met elkaar in contact komen. Dat doet het wel. Maar kijk ook naar de volgorde.
  • Over het medium Twitter voor tekstuele reactie op de beelden: Grote vraagteken erachter. In hoeverre stuur je het aan, ben je maker? En in hoeverre stuur je anderen aan? Want als je vrij radicaal bent in wat je doet en je vraagt anderen te reageren moet je bereid zijn die beelden die je hebt gemaakt min of meer te relativeren. Terwijl wat je beschrijft vrij secuur komt. Het komt nauw wat je na elkaar plaatst; welke foto, met welke tekst eventueel, etc. Je wil iets oproepen en dat loopt niet helemaal synchroon met het idee dat je via Twitter of een andere manier reacties vraagt.
  • Het is volgens mij wel heel coherent. Volgens mij is het heel levensvatbaar.
Alan Boom:
  • De foto's zijn misschien te voorspelbaar, kunnen het uiteindelijk alleen teksten worden? Want een foto en dan tekst erover is “obvious”. Wat doet het als mensen alleen kunnen zien wat de mensen van elkaar vinden? Zonder dat ze weten dat die persoon een bepaald beeld of geluidsfragment ziet/hoort? 
  •  Maak eerst een kleine test in je omgeving. Misschien komt er namelijk niks boeiends uit het onderzoek. Dan ben je weer terug bij af.
Ali Gunther, Renee Lievens, Guido:
  • Hou er rekening mee dat veel mensen die er wonen het 's nachts niet zullen zien. Bepaal je doelgroep: Wil je je richten op kinderen en hun ouders of het nachtelijke publiek?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.