verhalen bij de container

Vandaag weer een hele werkdag in mijn container bezig geweest met indexeren. Weer prachtige reacties:

Er was een oud echtpaar waarvan de man het zo erg vond om al die spullen bij la Poubelle te zien. Ooit met veel zorg en liefde verzorgd, nu voor een paar euro te koop. De vrouw van dit echtpaar vond het heerlijk om te snuffelen in de winkel. Ze zag het als een soort museum, maar dan zonder entreeprijs...

Er was ook een man die zei dat het enige van waarde in mijn container mijn buikkastje was. Toen ik uitlegde dat de rest van mijn spullen even waardevol voor mij zijn door de emotionele waarde, snapte hij dat wel. Maar objectief gezien vond hij de rest nog steeds rotzooi.

Een kunstenares vertelde me dat ze een prachtig altier heeft, vol materialen en gereedschap. Toch werkt ze het fijnst in een klein huisje in Frankrijk, omdat er daar de nadruk niet zo op ligt.

Een aantal mensen vertelden dat ze er zelf ook naar streven met zo weinig mogelijk te leven. Zij zoeken naar ruimte, in hun huis en hoofd.

Er kwam vandaag ook een man langs die ik al eerder had verteld over Hebben&Houden. Hij vertelde trots dat hij ook dingen weg ging doen. Vandaag had hij een wit porseleinen Mariabeeldje gekocht, waar je aan de achterkant een kaarsje in kon branden. Nu hij dat gekocht had, zo vertelde hij, kon hij wel 3 andere vaasjes wegdoen!